BiH je jedna od najsiromašnijjih država u Evropi. Prema popisu iz 2013, ukupan broj djece u BiH od 0-18 iznosi 692.701, od čega su, prema posljednjim podacima Agencije za statistiku BiH, registrovana 127.682 maloljetna korisnika socijalne zaštite. U skladu sa navedenim izvorima, svako peto dijete je na neki način ranjivo i onemogućeno da ostvari svoje snove, što znači da nemaju osnovne životne potrepštine, redovne obroke i zadovoljavajući smještaj, te im nedostaju potrebni uvjeti za obrazovanje i izgradnju životnih vještina. Uz roditeljsku ljubav i podršku, ove četiri dimenzije - ishrana, smještaj, obrazovanje i životne vještine, su neki od najvažnijih uslova za zdravo i sretno djetinjstvo.

Najranjivija djeca su ona kojoj su kvalitet života i sposobnost da dosegnu svoj puni potencijal narušeni ekstremnom obespravljenošću i povredom njihovih prava. Ova djeca su često izložena ili žive u odnosima koje karakteriše nasilje, zlostavljanje, zanemarivanje, eksploatacija, isključenost i diskriminacija, a često žive i u područjima u riziku od prirodnih nepogoda. Ranjivost, međutim, nije samo nedostatak hrane i osnovnih potrepština za život. Nedostatak jednakih prilika za ispunjenje punog potencijala svakakog djeteta nosi brojne posljedice, i na koncu rezultira nesnalaženjem djeteta, kasnije odrasle osobe, u zajednici u kojoj živi, nemogućnošću da zasnuje kvalitetne odnose, pronađe odgovarajuće zaposlenje i izađe iz začaranog kruga materijalnog i duhovnog siromaštva.

Obrazovanje je osnovni preduslov prosperiteta svakog društva, ali istovremeno i jedna od temeljnih unutrašnjih potreba i stremljenja svakog ljudskog bića. Osnovno obrazovanje je zakonski obavezno u BiH. Međutim, i pored visoke stope obuhvata djece osnovnim obrazovanjem, određeni broj djece ipak ostaje izvan školskog sistema. Razlozi za ovakvo stanje jesu mnogobrojni, ali dominiraju ekonomski, socijalni, lični, akademski (poput lošeg školskog uspjeha) te migracije stanovništva iz BiH u druge države. S druge strane, prema podacima Agencije za statistiku BiH, 10,20 % djece koja završe osnovnu školu, se ne upisuju u srednju školu. Iako srednjoškolsko obrazovanje, prema sadašnjem zakonodavstvu, nije obavezno za sve svršene osnovce, treba nastojati stvoriti takve uslove da što veći broj svršenih osnovaca pohađa neku od srednjih škola, jer se u srednjoj školi stiću znanja, vještine i sposobnosti koje garantiraju uključivanje u proces rada kao osnovni izvor egzistencije, s jedne strane, i omogućuju nastavak školovanja na višim školama i fakultetima, s druge strane. Najčešći uzroci prekida i neupisivanja škole jesu teška materijalna situacija u porodici, nedostatak podrške roditelja i udaljenost od škole. Osiguranjem osnovnih uslova za nesmetano obrazovanje svakog djeteta i podizanje standarda života uveliko bi uticalo na smanjenje broja djece koja ne završavaju školu, jer nedostatak novca, kao osnovnog sredstva za život, je nešto što uveliko određuje prioritete svakog čovjeka i ispred svega stavlja borbu za opstanak, a toj borbi potreba za obrazovanjem se ne može suprotstaviti.

U Bosni i Hercegovini živi 692.701 djece. Djeca su kategorija koja je najviše izložena siromaštvu, među svim kategorijama stanovništva koje žive u BiH. Entitetske i Agencija za statistiku Bosne i Hercegovine daju jasnu sliku u tom pogledu. Prema tim podacima, stope relativnog i apsolutnog siromaštva kod djece su konstantno više u odnosu na opštu populaciju. Djeca koja žive u višečlanim porodicama su najzastupljenija među siromašnom djecom u poređenju sa opštom populacijom. Djeca roditelja bez formalnog obrazovanja ili samo sa osnovnim obrazovanjem su četiri puta siromašnija u odnosu na djecu roditelja sa srednjim obrazovanjem. Djeca prvonavedene kategorije roditelja predstavljaju skoro 30% dječije populacije u Bosni i Hercegovini, te više od polovine sve djece koja žive u siromaštvu.

Zaštitnici prava djece se slažu u ocjeni da iza mnogih problema, pa i nasilja i zanemarivanja, često stoji siromaštvo. Nasilje nad djecom, u svim njegovim oblicima, globalni je problem danas i predstavlja povredu jednog od osnovnih prava djeteta - prava na život, opstanak i razvoj. Osnovni problem je što se različiti oblici nasilja nad djecom, posebno zanemarivanje djece, ne prepoznaju na vrijeme, uslijed čega izostaje potrebna pomoć i podrška djetetu, ali i adekvatna reakcija prema počiniocima nasilja. Bez obzira o kojem obliku zanemarivanja je riječ: emocionalno, fizičko, zdravstveno, obrazovno i bez obzira na faktore rizika koji mogu biti vrlo različiti i odnose se na roditelje ili na djecu, ili na socijalne faktore, svaki od oblika zanemarivanja, posebno u najranijem uzrastu djeteta, ostavlja posljedice na razvoj djeteta i ugrožava njegovo pravo na pravilan rast i razvoj. Zanemarivanje je nedostatak odgovarajuće brige i nadzora u odrastanju djeteta u mjeri koja znatno utiče na djetetov razvoj.